لحظات و روزهای آخر زندگی امام سجاد علیه السلام بود. امامی که شهادت مظلومانه پدر، برادر و عمو را دید و به اسارت رفتن عمه و لب تشنه جان دادن رقیه خواهرش را … او حال می توانست از دنیایی ک سراسر غم است و جنگ برای تصاحب قدرت در آن حرف اول را می زند رها شده و به دیدار خدا، رسول او و پدربزرگ و پدرش برود.
در همان لحظات نیز اصحاب امام او را تنها نگذاشته و به دیدار او می رفتند و حالش را جویا می شدند. یکی از آن افراد زُهری بود. در روزی از روزها زُهری دوباره به خدمت امام رسید و در کنار ایشان نشست. در همان حین برای حضرت نان و سبزی کاسنی آوردند. حضرت رو به زُهری کرد و از او دعوت کرد تا با او غذا بخورد. زُهری دعوت را رد کرد و گفت که غذا خورده و میلی ندارد.
امام گفت: آن سبزی کاسنی است و روی هر برگ آن قطره ای از آب بهشت ریخته شده و شفایی برای هر درد است.
سپس غذا را از کنار امام بلند کردند و مقداری روغن آوردند. حضرت این بار نیز رو به زُهری کرد و گفت: از این روغن استفاده کن. زُهری عدم نیازش به روغن را بیان کرد. پس امام فرمود: این روغن بنفشه است، خواصی فراوان در آن است و بر همه روغن ها برتری دارد. در همین حین بود که امام باقر علیه السلام وارد شد. او و پدرش با هم سخن گفتند. کسی مکالمه آن دو بزرگوار را متوجه نشد و زُهری نیز تنها یک جمله را فهمید و آن این بود که پسرم! خوش اخلاق و خوش برخورد باش. زُهری در این حین احساس کرد که انگار امام دارد اسرار امامت را به فرزند خود می سپارد. پس کمی جلوتر رفت و بیان کرد: اگر که پیش آمدی اتفاق افتد بعد از شما به چه شخصی مراجعه نماییم؟!
امام به پسر خود محمد اشاره کرد و فرمود: بعد از من او جانشین و وارث خواهد بود. او مخزن اسرار خداوند است. او باقر العلوم است. پس زُهری گفت: باقر العلوم به چه معنا است؟ امام پاسخ داد: به زودی اندیشمندان و دوستان گرد او جمع می شوند و او همه علوم و فنون راتفسیر کرده و تشریح می کند.
امام در ادامه پسرش را برای کاری به بیرون فرستاد و چون برگشت زُهری رو به امام نمود و گفت: به چه دلیل فرزند بزرگ خود را وصی نکردی؟ امام پاسخ داد: بزرگی به سن یا کوچکی و بزرگی نیست، بلکه پیامبر این گونه ما را از لوح مکتوب آگاه کرده است.
زُهری دلش می خواست بداند که اوصیا الهی چند نفر هستند پس سوال کرد: اوصیاء و خلفای رسول خدا چند نفر می باشند؟
حضرت پاسخ داد: آنچه که در صحیفه پیدا کرده ام 12 نفر هستند که اسامی و خصوصیات آن ها ثبت شد ه است. سپس فرمود: از صلب هفتمین فرزندم محمد باقر، دوازهمین حجت خدا بر زمین متولد می شود و نامش مهدی است. زُهری کمی دیگر ماند و سپی رخصت طلبید و از خانه امام خارج شد.
حضرت زین العابدین علیه السلام نیز در نهایت به فیض عظیم شهادت رسید. امام باقر علیه السلام او را غسل داد و سپس تکفین کرد و با اقامه نماز پیکر مطهر را در قبرستان بقیع و در کنار قبر شریف امام حسن علیه السلام خاک نمود.