از دیگر دعاهای مأثور امام سجاد علیه السلام دعای چهاردهم صحیفه سجادیه است. این دعا متشکل از 16 فراز است و حضرت در آن از خداوند برای رها شدن از یوغ و چنگال ستمگران کمک می خواهد. حضرت در این دعا به علم بی نهایت خداوند به سرگذشت افراد ستمدیده اشاره نموده و از باری تعالی برای غلبه بر خشم از اعداء یاری می جوید. همچنین امام در این دعا از خداوند متعال مقام رضا و تسلیم را می طلبد. در مطلب قبلی دو فراز نخست شرح داده شدند، حال و در این مقاله از سایت معراج النبی دو فراز بعدی شرح داده می شوند.
فرازهای 3 و 4 دعای چهاردهم صحیفه سجادیه
وَ يَا مَنْ قَرُبَتْ نُصْرَتُهُ مِنَ الْمَظْلُومِينَ (3) وَ يَا مَنْ بَعُدَ عَوْنُهُ عَنِ الظَّالِمِينَ (4)
شرح فرازهای سوم و چهارم
در دو فراز سوم و چهارم امام می فرماید: ای آنکه یاری او به ستمدیده ها نزدیک است و ای آنکه نصرت او از ستمگران دور است.
در این دو فراز ظلم ستیزی مدح شده و ظلم پذیری نکوهش شده است.برای آنکه این دو فراز درست درک شوند ابتدا باید تفاوت مظلوم با منظلم را دانسته شوند. آن کس که به او ستم شده است در واقع غیر از آن فردی است که ظلم را قبول می کند چرا که خداوند به آن کس که ظلم و ستم را می پذیرد به رحمت نظر نمی کند. خداوند نه ظالم را دوست دارد و نه آن شخص منظلمی که کوچکترین حرکتی از او در مقابل حق کُشی سر نمی زند. این چنین می توان گفت که شخص منظلم با اختیار خود ستمی که به او روا شده است را می پذیرد. در این میان اما مظلوم متفاوت است.او ظلم را به اختیار نپذیرفته است. او آرام نمی گیرد و در صورتی که فرصت پیدا کند واکنش مناسب و در خور برای مبارزه با ستمگر و از میان برداشتن ظلم از خود نشان می دهد. قطعا برای فردی این چنین پیروزی و یاری خداوند نزدیک خواهد بود.
در این دو فراز امام ستمدیده ها را امیدوار می سازد و به آن ها شهامت می بخشد.حضرت به قدرت نا متناهی الهی اشاره می کند که یاری گر است. از این رو یأس از خاطر ستمدیده ها زدوده می شود.
علاوه بر این دو آموزه امام قدرت ظالمان را نیز پوشالی نشان می دهد. آنان که ظلم می کنند به منشأ قدرت عالم یعنی خداوند مرتبط نیستند و تنها به خود متکی هستند. پس قدرتی در وراء قدرت پوشالیشان نیست پس نباید از آن ها ترسید و واهمه ای داشت. امام در این دعا پوشالی بودن قدرت ظالمان و مورد حمایت بودن ستمدیده ها را تبیین می کند و این بهترین نوع مدیریت تربیتی جامعه برای محکم ساختن پایه های عدالت خواهی می باشد. همچنین سیاست مدبرانه ای است که به صورت موثر قیام مردم را رهبری می نماید و امروزه ثابت شده که امید از مهم ترین رکن های پیروزی است.