حدیث با موضوع خنده و خندیدن | احادیث موضوعی

همانطور که می دانید اسلام دینی است که به همه ی نیازهای روحی، روانی و جسمی انسان توجه داشته و برای هر یک از آن ها پاسخی درخور و عالی قرار داده است. شادی، نشاط و خنده از نیازهای روحی و روانی آدمی می باشند که تاثیر و نقش به سزایی در بیشتر جنبه ها و ابعاد زندگی انسان دارند، درباره این نیازها و شاد زیستن و همچنین خنده در آیات، روایات و احادیث بسیار سخن گفته شده است. در این مطلب به موضوع خنده از منظر احادیث نقل شده از بزرگان دین می پردازیم.

احادیث نقل شده از رسول خدا (ص) درباره خنده

• الضّحك ضحكان ضحك يحبّه اللَّه و ضحك يمقته اللَّه فأمّا الضّحك الّذي يحبّه اللَّه فالرّجل يكشر في وجه أخيه شوقا إلى رؤيته، و أمّا الضّحك الّذي يمقته اللَّه تعالى فالرّجل يتكلّم بالكلمة الجفاء و الباطل ليضحك أو يضحك يهوى بها في جهنّم سبعين خريفا [1].

خنده بر دو نوع است، خنده ای که خدا آن را دوست دارد و خنده ای که خدا آن را دشمن دارد. و اما خنده ای که خدا دوست می دارد خنده ای است که که فرد از شوق و اشتیاق دیدار برادر به روی او می زند و اما خنده ای که خدای متعال آن را دشمن می دارد خنده ای است که فرد با گفتن سخن خشن، باطل و ناروا بخندد یا بخندند و به سبب همین خنده باطل، هفتاد پاییز در جهنم سرنگون شود.

• كَثرَةُ الضِّحكِ تَمحُو الإيمانَ [2].

زیادی و کثرت خنده ایمان را محو خواهد کرد.

• كَانَرَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ إِذَا حَدَّثَ بِحَدِيثٍ تَبَسَّمَ فِي حَدِيثِهِ [3]

پیامبر اکرم (ص) هر زمانی که شروع به صحبت می کردند، صحبتشان با لبخند همراه بود.

• وَيلٌ للذي يُحَدِّثُ فَيكذِبُ ليُضحِكَ بهِ القَومَ، وَيلٌ لَهُ، وَيلٌ لَهُ [4]

وای بر کسی که برای خنداندن مردم دروغ بگوید، وای بر او، وای بر او.

احادیث نقل شده از امامان معصوم (ع) و دیگر بزرگان

• امام علی (ع) می فرمایند:

خَيرُ الضِّحكِ التَّبسُّمُ [5]

برترین خنده، تبسم است.

• مولای متقیان در کلامی دیگر به توصیف خنده مومن پرداخته و فرموده است:

إن ضَحِكَ فلا يَعلُو صَوتُهُ سَمعَهُ [6].

مومن چون بخندد، صدای خنده ی او از گوشش فراتر نخواهد رفت.

• امام حسن علیه السلام به نقل از دایی خود هند بن ابی هاله می فرمایند:

كان صلى الله عليه و آله إذا فَرِحَ غَضَّ طَرفَهُ، جُلُّ ضِحكِهِ التبسُّمُ، يَفتَرُّ عن مِثلِ حَبَّةِ الغَمامِ [7].

رسول خدا (ص) هر زمانی که شاد می شد چشمش را پایین می انداخت، خنده اش بیشتر تبسم بوده، به گونه ای که دندان های ایشان همانند دانه تگرگ دیده می شدند.

• امام محمد باقر (ع) می فرمایند:

تَبَسُّمُ الرجُلِ في وَجهِ أخِيهِ حَسَنةٌ، و صَرفُ القَذى عَنهُ حَسَنةٌ [8].

تبسم و لبخند شخص به چهره برادر حسنه و نیکی است و برداشتن خاشاک از بدن و جسم او حسنه است.

• از امام جعفر صادق (ع) نقل شده است:

ضِحكُ المؤمِنِ تَبَسُّمٌ [9].

خنده مومن تبسم و لبخند است.

• در حدیثی دیگر از امام جعفر صادق (ع) آمده است:

كَثرَةُ الضِّحكِ تُميتُ القَلبَ [10]

زیادی خنده دل را می میراند.

• لقمان علیه السلام فرموده است:

يا بُنَيَّ ، لا تَضحَك مِن غَيرِ عَجَبٍ ، لا تَمشِ في غَيرِ أرَبٍ ، ولا تَسأَل عَمّا لا يَعنيكَ[11].

ای پسرم، بدون تعجب و بی جا نخند، بی هدف راه مرو و از چیزی که به تو ربطی ندارد، سوال مکن.

• حضرت داوود (ع) به سلیمان نبی فرمودند:

يا بُنَيَّ، إيّاكَ و كَثرَةَ الضِّحكِ؛ فإنَّ كَثرَةَ الضِّحكِ تَترُكُ العَبدَ حَقيرا ( فَقيرا ) يَومَ القِيامَةِ [12].

ای پسرم، از خنده بسیار پرهیز کن، چون که خنده زیاد بنده را در روز رستاخیز خوار می سازد.

• امام موسی کاظم (ع) در این باره فرموده اند:

إنّ اللّهَ عَزَّ و جلَّ يُبغِضُ الضَّحّاكَ مِن غَيرِ عَجَبٍ، و المَشّاءَ إلى غَيرِ أرَبٍ [13].

خدای بزرگ و بلند مرتبه شخصی را که بدون تعجب از امری بسیار می خندد و شخصی را که بدون هدف راه می رود، دشمن می دارد.

• امام هادی (ع) فرمودند:

(اَلْمُؤْمِنُ) يُحْسِنُ وَ يَبْكي كَما أَنَّ الْمُنافِقُ يُسيى‏ءُ وَ يَضْحَكُ [14].

مومن خوبی می کند و می گرید امام منافق و دو رو بدی می کند و می خندد.

منابع:

[1] نهج الفصاحه ص 553 ، ح 1892

[2] الامالی الصدوق: 412/344

[3] مکارم اخلاق، ج1، ص21

[4] كنز العمّال: 8215

[5] عیون الحکم و المواعظ (لیثی) ص 239 ، ح 4555

[6] مطالب السؤول: 54

[7] مکارم الاخلاق: 44/58/1

[8] کافی، 2/188/2

[9] کافی، 5/664/2

[10] كافى (ط-الاسلامیه) ج 2، ص 664 ، ح 6

[11] فيض القدير، ج 1، ص 162

[12] میزان الحکمه، به نقل از قرب الاسناد،ص 69 ح 221

[13] وسائل الشيعة : ۸ / ۴۷۹ باب ۸۲

[14] اعلام الدین ص 273

منبع: سایت موسسه معراج النبی استان خوزستان

 

• تلاوت ترتیل آیه 19 سوره نمل – شیخ عبدالرحمن سدیس