تمسک به قرآن کریم و به کارگیری آموزههای آن در تمامی شئون زندگی ضامن زندگی دنیوی بهتر و عاقبت اخروی عالیتر است. آدمی با تدبر در آیات و خواندن تفاسیری که علما بر اساس آنچه ائمه علیهم السلام بیان کردهاند، نوشتهاند می تواند به بخش مهمی از آن ها دست پیدا کند و با استفاده از آن ها دنیای زیباتری را برای خود و در حد توان برای اطرافیان بسازد چرا که هیچ دستور و سخنی از سمت خدای متعال که عالم مطلق است بی حکمت نیست. از این رو قصد داریم در این مطلب برخی از نکات نهفته در آیات جزء پانزدهم قرآن کریم را در راستای داشتن زندگی بهتر بیان کنیم. جزء پانزدهم قرآن کریم از آیه نخست سوره اسراء با 111 آیه آغاز و به آیه 74 سوره کهف ختم می شود.
در سوره اسراء که به بنی اسرائیل شهرت دارد و از سوره های مکی به شمار می رود به موضوعاتی چون توحید، معاد، معراج حضرت رسول (ص)، نیکی به والدین، تأثیر معصیت و گناه بر عقاید انسان، برتری آدمی بر دیگر مخلوقات، علل نبوت و نفی شرک پرداخته شده است. در ارتباط با محتوای سورۀ کهف باید گفت که در این سورۀ مبارکه خدای متعال با بیم و بشارت انسان ها را به سمت باور به حق و عمل نیک فرا می خواند. علاوه بر این خداوند عز و جل در سوره کهف به نداشتن فرزند تاکید نموده است. همچنین در این سوره با 110 آیه سه سرگذشت از سرگذشت پیشینیان که عبارتند از: یاران غار (اصحاب کهف)، ذوالقرنین و ملاقات حضرت خضر و حضرت موسی علیهم السلام اشاره شده است.
آموزه های قرآنی جزء 15 قرآن
- در کارهای خویش از خداوند متعال کمک بگیرید[1]. گاهی انسان فراموش می کند که آنکه قادر و توانا است خدای متعال است و اگر که انسانی در امور مالی دارای قدرت است آن قدرت و توانایی نسبی است و اگر که خداوند بخواهد می تواند آن را به راحتی و در یک چشم به هم زدنی بگیرد. پس بهتر آن است که در تمامی امور به خدا توکل کرده و از او مدد خواست.
- زیادی جمعیت از نعمت های خدای متعال است[2].
- نتیجه بدی ها و خوبی ها تنها دامنگیر خود انسان می شود[3].
در این باره شخصی حرف جالبی می زد. او معتقد بود اگر که کسی او را در مکان های خوب و یا در نماز و زیارات به یاد آورده و دعا می کند به این جهت است که او انسان ها را در نمازها و زیارات خود به یاد می آورد و دعاگویشان است. و در واقع این همان بازخورد کارهای خوب و بد انسان است که به خود او باز می گردند.
- وجود انسان های مرفه و بی درد که سختی دیگر انسان های جامعه برایشان مهم نیست، زمینه ساز قهر خداوند است[4] . در حقیقت و بر اساس این آیه این افراد جامعه اگر که در برابر فرامین الهی سرپیچی کنند و به فسق و فجور بپردارند عذاب بر آنان لازم می شود.
- در آیه 24 سوره اسراء خدای متعال به فروتن بودن نسبت به پدر و مادر و زیر بال و پر محبت گرفتن آن ها و دعا کردن برایشان توصیه کرده است.
- افراط و تفریط هر دو در دین اسلام مذموم هستند. در آیه 26 سوره بنی اسرائیل خدای متعال ریخت و پاش کردن را نهی نموده و به ادا کردن حق فامیل، فقیران و در راه ماندگان اشاره کرده است..
- گاهی انسان توانایی کمک به دیگران را ندارد. در این صورت نباید با آن ها به تندی برخورد کرد بلکه حداقل چیزی که آدم میتواند انجام دهد با زبان نرم سخن گفتن با آن ها است[5].
- آنان که در این جهان بر حقایق چشم بستند در جهان آخرت نیز خوبی ها را مشاهده نمی کنند و به بهشت نمی روند[6]
- هر مسلمانی بهتر است خود را به گفتن «ان شاء الله» برای تمامی کارها عادت دهد. در آیات 23 و 24 سوره کهف خدای متعال به گفتن ان شاء الله پیش از انجام کارها توصیه کرده است. در واقع آدمی باید به این باور برسد که در کنار تلاش و برنامه ریزی برای انجام امور باید به خداوند توکل کند و بدان که اگر خدا که حکیم و مدبر است، بخواد آن کار صورت می گیرد.
منابع
[1] سوره اسراء – آیه 2
[2] همان – آیه 6
[3][3] همان – آیه 7
[4] همان، آیه 16
[5] همان – آیه 28
[6][6] همان – آیه 72
- تلاوت ترتیل آیه 2 سوره اسراء – احمد دباغ
وَآتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ وَجَعَلْنَاهُ هُدًى لِبَنِي إِسْرَائِيلَ أَلَّا تَتَّخِذُوا مِنْ دُونِي وَكِيلًا
ما به موسی کتاب آسمانی دادیم؛ و آن را وسیله هدایت بنی اسرائیل ساختیم؛ (و گفتیم:) غیر ما را تکیهگاه خود قرار ندهید!