سوره تکویر را هشتاد و یکمین سوره قرآن کریم بر اساس ترتیب کنونی دانسته اند. این سوره مکی است و جزو مفصلات به شمار می رود. تکویر که به «کورت» نیز شهرت دارد متشکل از 29 آیه است و هفتمین سوره ای است که بر رسول خدا (ص) نازل گردیده است و سوره قبل از آن بر اساس ترتیب نزول را سوره مسد و سورۀ پس از آن اعلی گفته شده است. این سوره در جزء سی قرار دارد و آیات هشتم و نهم آن که در ارتباط با زنده به گور کردن دختران است جزو آیات مشهور این سوره هستند.
![معرفی سوره تکویر](https://merajonabi.com/wp-content/uploads/2023/04/takwir.jpg)
محتوای سوره تکویر
محتوای سوره تکویر را می توان به دو قسمت تقسیم کرد. قسمت اول که آیه های نخستین سوره است در ارتباط با علامت های قیامت و دگرگونی هایی نظیر سقوط ستاره ها، راه افتادن کوه ها و وحشت مردم است که با پایان یافتن دنیا رخ می دهند، می باشد. این در حالی است که بخش دوم به عظمت قرآن کریم و تنزیه فرشته جبرئیل اختصاص داده شده است. در حقیقت خداوند به عظمت قرآن و آورنده آن اشاره کرده و از تاثیر آن بر نفوس انسان هاسخن می گوید.
می توان چنین بیان کرد که خداوند در ده آیه اول از فروپاشی نظام کنونی دنیا و بر پا شدن دادگاه عدل الهی سخن به میان می آورد. سپس وحیانی بودن معارف قرآن را به اثبات رسانده و در نهایت به هدایت انسان های حق جو توسط قرآن کریم اشاره می کند.
فضائل و آثار سوره
از رسول خدا (ص) نقل شده که درباره فضیلت این سوره فرمودند: هر که سورۀ «إِذَا الشَّمْسُ کوِّرَتْ» را تلاوت نماید خداوند متعال او را زمانی که پروندۀ اعمالش باز می شود از رسوا شدن مصون می دارد[1].
![قرآن کریم](https://merajonabi.com/wp-content/uploads/2023/04/takwiir.jpg)
همچنین در کلامی دیگر فرمودند: هر که دوست دارد در روز قیامت به من نگاه کند سورۀ «إِذَا الشَّمْسُ کوِّرَتْ» را قرائت نماید.
علاوه بر این ها از امام صادق علیه السلام نیز نقل شده که فرمودند: هر که سوره تکویر را قرائت نماید در بهشت در پناه خدای تعالی و در زیر سایه او مشمول کرامت خداوند خواهد بود و این چیزها برای خدای متعال بزرگ نیست[2].
و اما آثار و برکات این سوره عبارتند از:
- برطرف ساختن بیماری های چشم (قرائت این سوره موجب تقویت دید و از بین رفتن تاری و همچنین دردهای چشم است)[3].
- برآورده شدن حاجات[4]
منابع:
[1] مجمع البیان، ج 10، ص 273
[2] ثواب الاعمال، ص 121
[3] المصباح کفعمی، ص 459
[4] درمان با قرآن، ص 138
- قرائت مجلسی استاد فروغی