جنگ موته

جنگ موته

جنگ موته یکی از معروف ترین جنگ های مسلمانان در زمان رسول الله (ص) است. این جنگ در جمادی اول سال هشتم هجری و در روستایی به نام موته از روستاهای سرزمین شام (در کشور اردن امروزی) میان مسلمانان و رومیان رخ داد. پیامبر اکرم (ص) نامه ای را به دست “حارث بن عمیر الازدی” برای پادشاه بُصری از توابع دمشق ارسال کرد. حارث در میانه راه به وسیله شرحبیل غسانی متوقف شد. شرحبیل بن عمرو غسانی کارگزار سرزمین بلقا (کشور اردن) از سمت قیصر روم بود. او که جلوی حارث را گرفته بود از او پرسید: انگار از فرستادگان محمد بن عبدالله هستی؟ حارث پاسخ داد: بله از فرستادگان پیامبر خدا هستم. پس شرحبیل بن عمرو او را دستگیر کرد و کشت (یا دستور داد بکشند). در آن دوران کشتن سفیران و پیک ها از بزرگ ترین جرائم به شمار می رفت و خود دلیلی آشکار برای اعلان جنگ بود. پیامبر (ص) بسیار ناراحت و خشمگین شد و این خبر را در مدینه به گوش مردم رساند. رسول خدا (ص) لشکری متشکل از سه هزار مسلمان به همراه تجهیزات جنگی آماده کرد. این لشکر بزرگ ترین سپاه تا به آن زمان بود. در واقع تنها در جنگ خندق لشکری این چنین مهیا شده بود.

و اما قصه جنگ موته …

رسول خدا (ٌٌٌص) جعفر بن ابی طالب را به عنوان فرمانده لشکر تعیین کرد. ایشان زید بن حارثه را فرمانده دوم در صورتی که فرمانده اول کشته شود و عبدالله بن رواحه را فرمانده سوم در صورت کشته شدن فرمانده دوم تعیین کرد. علاوه بر این ها اگر که فرمانده ای باقی نماند خود لشکریان از میان خود فرمانده مشخص کنند. حضرت صلی الله علیه و آله همچنین برای این سپاه پرچمی سفید مشخص کرد و به دست فرمانده یعنی جعفر بن ابی طالب داد.

پیامبر اکرم (ص) طی خطبه ای به لشکریان وصیت کرد که اخلاق نیک داشته باشند. حضرت به آن ها دستور داد تا در دین غلو نکنند و نیرنگ و خیانت به دین نیز در مسلک آن ها نباشد. رسول الله (ص) امر کرد که درختی را نبُرند و بچه ، زن و پیر را کاری نداشته باشند و آن ها را نکشند. در ادامه از آن ها خواست تا بناها را ویران نکنند و کلمه حق و دین را بالا نگه دارند و با شجاعت و دلاوری در میدان جنگ حضور داشته باشند و به یاری و نصر خدای متعال یقین داشته باشند …

جنگ موته
جنگ موته

لشکر اسلام پس از طی مسیری و گذر از رخدادهایی به موته رسیدند. سپاهیان روم و غسانی نیز به آنجا رسیدند. سپاهیان رومی به حدود 200 هزار نفر می رسیدند. نبرد تاریخی موته شروع شد. نبردی که شدتش بسیار بود و حوادث آن زیاد بود چرا که تعداد سپاهیان روم زیاد بود. البته این بدان معنا نیست که مسلمانان نبرد درستی نکردند. آن ها نبرد قابل تاملی انجام دادند. نبردی که با روح معنویت آمیخته شده بود و حیرت سپاه مقابل را در پی داشت.

نهایت جنگ موته

تعداد زیادی از سپاهیان لشکر روم کشته شدند. همچنین اولین فرمانده سپاهیان اسلام یعنی جعفر بن ابی طالب شهید شد. در ادامه دومین و سومین فرمانده نیز شهید شدند و لشکریان خالد بن ولید را برای فرماندهی انتخاب کردند. گفته شده که بن ولید سپاه را به خوبی فرماندهی کرد.

درباره نتیجه نهایی آرا مختلف است. گفته شده که سپاهیان اسلام برگشتند یا به نوعی فرار کردند که پیامبر اکرم (ص) این سخن را نپذیرفته و بیان کردند که این افراد فرار نکرده اند . ایشان معتقد بودند که نبرد را انجام داده اما نتیجه نهایی حتی با کشته شدن تعداد زیادی رزمنده از سپاهیان مقابل رضایت بخش نبود. پ همچنین گفته شده که سپاهیان روم پیرو شدند …

اختلاف نظر شیعیان و اهل تسنن در جریان موته

در تاریخ یعقوبی اهل تسنن آمده که رسول خدا صل الله علیه و آله زید بن حارثه اولین فرمانده سپاه در جنگ موته است و پس از او جعفر بن ابی طالب و سومین فر مانده عبدالله بن رواحه خواهدبود. این در حالی است که در منابع تشیع مثل تاریخ سیاسی اسلام جلد یک نوشته رسول جعفریان آمده که اولین فرمانده جعفر بن ابی طالب است و دومین فرمانده زید بن حارثه می باشد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *