جزء هشتم قرآن کریم متشکل از 141 آیه کوتاه و بلند از دو سوره مبارکه انعام و اعراف است. هر یک از این آیات پیام و آموزه‌ای را در بر دارد که با توجه و تدبر در آن‌ها، تفاسیری که برایشان بیان شده و شأن نزولی که برخی از آن‌ها دارند، می‌توان زندگی و آخرت خوبی برای خود رقم زد. در این راستا بر آن شدیم تا در این مطلب برخی از راهکارهای قرآنی جزء هشتم برای زندگی بهتر را در جهت بهره‌مندی درست به نگارش در آوریم.
راهکارهای قرآنی جزء هشتم قرآن برای زندگی بهتر
راهکارهای قرآنی جزء هشتم قرآن کریم
همواری مسیری که اکثر انسان‌ها رفته‌اند، طریق هدایت نیست[1].
این پیام از آیه 116 سوره انعام است. حجت السلام قرائتی در این باره بیان نموده که راه هدایت و مسیری که قرآن تعیین کرده ملاک حق است نه عدد؛ به همین دلیل در طی کردن مسیر حق از کم بودن افراد نباید ترسید.
سقط جنین کار نکوهیده‌ای است و انسان‌ها نباید این عمل را به جهت فقر و تنگدستی انجام دهند. همچنین باید از امور زشت خواه کارهای پنهانی باشند و خواه امور آشکار دوری نموده و به آن‌ها نزدیک نشد.در واقع برخی گناهان آنچنان خطرناک هستند که نزدیک شدن به آن‌ها هم نهی شده است[2]
در خرید و فروش باید عدالت را رعایت کرد و ترازو و کیل را درست تنظیم نمود[3]. ناگفته نماند که کم فروشی در اسلام بسیار نکوهش شده است و سه بار در قرآن آمده است. عدالت از مهم‌ترین اموری است که دین اسلام به آن اشاره کرده است. در بخش دیگری از آیه 152 سوره انعام از عدالت در داوری و شهادت سخن به میان آمده است؛ عدالتی که حتی درباره اقوام نیز لازم است اجرا شود.
در آیه 160 سوره انعام آمده است که خداوند در برابر یک کار نیک ده برابر اجر و پاداش می‌دهد و این خود می‌تواند تشویقی برای انجام کارهای خوب باشد. همچنین خدای متعال مجازات کار بد را در همان حد دانسته و نه بیش‌تر از آن و این خود نشان‌دهنده کرامت و عدالت الهی است و مورد ظلم واقع نشدن انسان‌ها توسط خداوند است.
تکبر ورزیدن در اسلام نکوهش شده است. خود را برتر دیدن می‌تواند انسان ر در برابر خدای متعال هم به جبهه‌گیری وادار نماید. پس بهتر آن است که از آن اجتناب شود[4].
شیطان دشمن آشکار انسان است. او سبب رانده شدن خود را انسان می‌داند و خویشتن را برتر از او؛ پس همواره در صدد بی آبرو کردن او در نزد خدای متعال است. پس همواره باید مراقب بود او حتی آنان که خوب هستند را رها نمی‌کند و از مسیری دیگر برای گمراهی‌شان استفاده می‌کند[5].
قرآن کریم
خداوند به انسان اجازه داده تا از آن‌چه که برای او حلال نموده بخورد و بیاشامد؛ اما اسراف در این باره را نهی کرده است و آنان که اسراف می‌کنند را دوست ندارد[6].
نه تنها انسان‌ها بلکه امت‌ها، دولت‌ها و … اجلی معین دارند که هر گاه فرا رسد نه می‌شود آن را به تاخیر انداخت و نه می‌توان پیشی گرفت. در واقع در این جهان هیچ‌گونه تحولی به دور از تدبیر و حساب نشده نیست و تماما بر اساس نظم است[7].
در آیه 85 سوره اعراف خداوند با اشاره به داستان حضرت شعیب علیه السلام به این امر اشاره نموده که آدمی در هر کاری که هست بهترین را ارائه کند در واقع از حقوق انسان‌ها چیزی کم نگذارد.
ای فرزندان آدم! زینت خود را به هنگام رفتن به مسجد، با خود بردارید! و (از نعمتهای الهی) بخورید و بیاشامید، ولی اسراف نکنید که خداوند مسرفان را دوست نمی‌دارد!
