درباره مهدویت و زندگانی حضرت مهدی روحی له الفداء پرسش های فراوانی وجود دارد که به پاسخ هایی مناسب، صحیح و جامع نیازمندند. این پرسش ها، توسط کارشناسان مهدویت به صورت کامل و بر اساس آیه های قرآن کریم و روایات ائمه اطهار (ع)، جواب داده شده اند. در این مطلب و در ادامه مطلب «سوال و جواب هایی درباره امام زمان (عج) و مهدویت- بخش اول» بخش دیگری از این پرسش ها را به همراه پاسخ های آن ها برای شما عزیزان قرار داده‌ایم.
سوال 1: دلیل اینکه در دعای روز جمعه با مخاطب قرار دادن امام مهدی (عج) می گوییم: سلام بر تو ای پاک نهاد هراسان؟
سوال این است که خداوند متعال در سوره یونس آیه 62 فرموده است که اولیای خدا نه ترسی دارند و نه اندوهگین می شوند. بر این اساس حضرت مهدی (عج) که جزو اولیای الهی می باشد نیز نه ترسی دارد و نه غمگین می گردد. پس این بخش از دعا چرا با این آیه در تضاد است و امام را هراسان خوانده است؟ در پاسخ به این سوال باید گفت که ترس و هراس بر دو نوع است: ستایش شده یا ممدوح و نهی شده یا مذموم.
ترس ممدوح یا ستایش شده ترس و هراس از جلال، عظمت و بزرگی خداوند است. این ترس مخصوص اولیا و خواص است که با دیدن بزرگی خدا و تجلی یافتن اسماء الهی در دل حاصل می شود. این ترس جزو لذت های معنوی است و هیچ گونه تضادی با آیه گفته شده ندارد.
و اما ترس مذموم به هراسی گفته می شود که از غیر خدا، همچون روزگار، مردم، مخلوقات در دل آدمی ایجاد می گردد. این ترس برای اولیا الهی بی معنی است و امام صادق (ع) در این باره فرموده است که فرد مومن از غیر خدا نمی ترسد.
سوال 2: آیا امام زمان (عج) خواهر و برادری دارد؟
اگر چه در برخی از کتب برای امام حسن عسکری (ع) چندین فرزند با نام هایی مشخص معرفی شده اند اما قول معروف و مشهور که در کتب معتبر (کتاب هایی از شیخ مفید و کلینی) آمده است این است که امام حسن عسکری (ع) تنها یک فرزند که همنام و هم کنیه با حضرت محمد (ص) می باشد، دارد. همچنین در تائید این قول می توان به تقسیم نمودن ارث امام یازدهم میان مادر و برادر ایشان اشاره کرد.
سوال 3: چطور می شود که امام زمان (عج) که در مکانی مشخص است، ناظر بر همه جا باشد؟
می بایست توجه داشت که حضور حضرت و ناظر بودن ایشان به این معنا نیست که امام مهدی (ع) با چشم سر، انسان ها را می نگرد، بلکه ایشان از حقیقت وجودی بلندی برخوردارند که به عالَم و جهان مادی مرتبط نمی باشد. در خبرهای فراوانی، برای پیغمبر و امامان معصوم علیه السلام به جز آنچه که ما به آن نفس و روح می گوییم، جایگاهی بالاتر (مقام نورانیت) اثبات گردیده است و در روایاتی به آفرینش رسول خدا (ص) و ائمه اطهار (ع) از نور خدا اشاره شده است.
آفریده شدن از نور پروردگار یا همان مقام نورانیت، برای آدمیان چندان روشن و آشکار نیست اما می توان گفت مقامی بسیار والا است که در بردارنده زمان ها و مکان ها است و نمونه ای است برای علم الهی، به این معنا که همانطور که خداوند بر هر آنچه که ماسوا است احاطه حضوری دارد و زمان و مکان در آن دخیل نمی باشد، آنان نیز به سبب آن که مظهر تام اسماء الهی اند و علم آن ها هم مظهری از علم پروردگار است، احاطه حضوری به موجودات دارند. پس بودن امام مهدی (عج) در هر مکانی منافات و تضادی با ناظر بودن او ندارد.
سوال 4: آیا فاجعه منا که در سال 1394 هجری شمسی رخ داد را می توان نشانه ای از نشانه های ظهور دانست؟
در حدیثی از رسول اکرم (ص) درباره حادثه و اتفاقی که در منا برای حاجیان رخ خواهد داد و سبب کشته شدن تعداد بی شماری از آنان و جاری شدن خونشان می شود سخن گفته است و آن را نشانه ای از نشانه های ظهور معرفی نموده است. سوال این است که آیا این اتفاق همان فاجعه منا سال 1394 هجری شمسی است؟ در پاسخ به این پرسش بهتر است ابتدا متن حدیث خوانده شود و پس از آن نتیجه ای گرفته شود.
ترجمه حدیث این است: بانگ و صوتی در ماه رمضان به گوش می‌رسد، آتش جنگ و نبردی در ماه شوال شعله ور می گردد، در ماه ذی قعده قبایل به نبرد با هم بر می خیزند و نشانه و علامت آن این است که حاجیان را غارت کرده و فاجعه ی عظیمی در منا رخ می دهد و افراد بی شماری کشته می شوند و خون هایشان جاری گشته و بر روی جمرات می ریزد [1].
جدای از سندیت، صحت و همچنین معتبر بودن حدیث، در این روایت می توان به چند نکته اشاره کرد: نخست اینکه شنیدن صوت و بانک در آسمان و در ماه رمضان از علائم حتمی ظهور است که رخ نداده است دوم نبرد و جنگ بین طوایف مختلف است که اگر چه آشکارا اتفاق نیفتاده است اما می توان احتمال داد جنگ بین عربستان و یمن این نشانه باشد، سوم چپاول و غارت کردن حجاج است که این حادثه تا به امروز اتفاق نیفتاده است و چهارم اینکه در این حدیث بیان شده که در فاجعه منا تعداد انسان هایی که کشته می شوند بی شمار بوده و خونشان جاری می گردد که در فاجعه منای سال 1394 اینگونه نبوده است.
سوال 5: یاران حضرت حجت (عج) را چند نفر گفته اند و از چه شهرهایی می باشند؟
روایات متعددی درباره تعداد یاران امام زمان (عج) وجود دارند که آن ها را می توان به سه دسته تقسیم نمود: در گروه اول از روایات که تعداد آن ها کم نیست، به 313 نفر بودن یاران حضرت اشاره شده است که برابر با تعداد یاران حضرت محمد (ص) در جنگ بدر می باشند. علاوه بر کتب شیعی در منابع اهل سنت نیز این تعداد بیان شده است.
در گروه دوم از روایات تعداد یاران ده هزار نفر ذکر گردیده است و در گروه سوم از روایات بیان شده که شیعیان گرداگرد امام (ص) جمع می شوند یا مردمان مشرق و مغرب زمین با انقلاب و نهضت او همراه خواهند شد.
با توجه به این سه گروه از روایات می توان گفت که فرماندهان اصلی و کارگزاران حضرت که هسته ی اصلی یاران را تشکیل خواهند داد 313 نفر می باشند که اولین افرادی هستند که در کنار امام زمان (عج) حاضر می شوند و دعوت همگانی و جهانی حضرت با آنان آغاز می گردد، پس از آن ده هزار نفر به امام (عج) می پیوندند و امام را یاری می کنند و در ادامه جمع زیادی از مردم از کل جهان که در انتظار منجی بوده اند و از بی عدالتی، ظلم و ستم خسته شده اند به امام زمان (عج) خواهند پیوست.
منبع:
[1] منتخب الأثر ص 451