احمد الحسن که نام کامل او احمد اسماعیل صالح السلمی البصری است و به الحمد الحسن الیمانی معروف است رهبر فرقه‌ای نوظهور در مسیر مهدویت است. فرقه‌ای که رهبر خود را یمانی می دانند، آن‌که قبل از ظهور حضرت مهدی (عج) خروج کرده و به یاری ایشان می‌پردازد. احمد الحسن که خود را فرزند امام مهدی (عج) با واسطه چهار نسل معرفی کرده است و بینش فکری و روش تبلیغی خاص خود را دارد ادعای دیگری نیز کرده و خود را با استناد به حدیثی از رسول خدا (ص) امام سیزدهم خوانده است. معرفی این فرقه و پرداختن به آن برای شناخت درست و در امان ماندن از مکر و حیله آنان که امروزه فضای مجازی را پُر کرده‌اند و همه را دعوت به بیعت می‌کنند، امری ضروری است اما به جهت وسعت بحث بر آن شدیم تا در این مطلب تنها به رد ادعای امامت احمد الحسن با استناد به روایتی که خود در جهت حقانیت خویش به آن رجوع می‌کند، بپردازیم.
رد ادعای امامت احمد الحسن
احمد الحسن بیان می‌کند که من امام سیزدهم شیعیان هستم و اولین مهدی از 12 مهدی پس از امام زمان (عج) بر اساس حدیث وصیت رسول خدا (ص) می‌باشم. حدیث وصیتی که احمد الحسن به آن استناد کرده است به این مضمون می‌باشد که پیامبر اکرم (ص) در شب وفات از حضرت علی (ع) درخواست می‌کند که کاغذ و قلمی آورده و وصیت او را بنویسد. در این وصیت حضرت رسول (ص) دوازده امام و جانشین پس از خود را تا امام زمان (محمد بن حسن العسکری ارواحنا له الفداء) را معرفی نموده و پس از آن فرموده‌اند که بعد از وفات امام دوازدهم، 12 مهدی به امامت منصوب می‌شوند. در واقع بخش انتهایی حدیث این چنین است: «پس از ایشان (دوازده امام) دوازده مهدی خواهد آمد. آن هنگام که امام دوازدهم وفات نمود جانشینی‌ام را به فرزند خود که نخستین مقربان است می‌دهد. او دارای سه نام است: یک نام او همچون نام من است (مقصود احمد است)، یک نام او مانند نام پدرم است و سومین نامش مهدی است و او نخستین مومنین است[1]».
- برای رد این ادعا ابتدا باید همچون دیگر روایت‌های موجود روات روایت بیان شده در علم رجال مورد بررسی قرار گیرند. چرا که هر روایتی و از هر کسی پذیرفته نیست! عموما روایتی پذیرفته می‌شود که راویان آن اهل راستی در گفتار و درستی در کردار باشند و وجود خارجی داشته باشند و مذهبشان نیز مذهب مشخص شده‌ای باشد.
شخص احمد اسماعیل یا همان احمد الحسن در کتاب خود به نام «در محضر عبد الصالح» در ارتباط با حدیث وصیت نوشته است: «راویان وصیت شیعیان مؤمن‌اند …»
این در حالی است که علامه حلی در کتاب رجالی خود به نام «خلاصة الاقوال فی معرفة احوال الرجال» درباره یکی از راویان به نام «احمد بن محمد، ابو عبدالله خلیلی» نوشته است که این فرد ضعیف است. دروغ گو است، جعل حدیث می‌کند و دارای مذهب فاسدی است.
علاوه بر ایشان آیت الله خویی نیز در کتاب رجالی خود حرف‌هایی همچون حرف‌های علامه حلی در ارتباط با این راوی از راویان حدیث وصیت را بیان کرده‌اند.
بر این اساس پس احمد اسماعیل یا دروغ گو می‌باشد که همه راویان را صادق و شیعیان مومن معرفی کرده است و یا سواد مناسبی ندارد که از مشهورترین کتب و آن‌چه که در آن‌ها درج شده است، بی اطلاع است.
- و اما دومین اشکالی که به حدیث وصیت و این ادعا وارد است تناقض آن با آن‌چه در مذهب تشیع جزو مسلمات به حساب می‌آیند، است. از مسلمات مذهب تشیع انحصار عدد اوصیا رسول خدا (ص) در دوازده نفر است که بالغ بر دویست روایت در کتب شیعه و اهل سنت در این باره وجود دارد. پس چگونه می‌شود به حدیث وصیت که برخی از روات آن دروغگو و جاعل حدیث نامیده شده‌اند استناد کرد و به این همه روایت در ده‌ها کتب حدیثی درباره وصایت 12 وصی بی اعتنا بود؟!
و در نهایت برای رد ادعای احمد الحسن، حدیث وصیت را درست دانسته و تعداد اوصیا پیامبر (ص) 24 نفر معرفی می‌شوند. اما بر اساس همان حدیث اولین مهدی پس از مرگ امام زمان (عج) وصی می‌گردد. پس احمد الحسن عجله کرده است، چرا که حضرت مهدی ارواحنا له الفداء، هنوز در پس پرده غیبت هستند. وقت ظهور ایشان معلوم نیست. پس از ظهور نیز مدتی را زندگی خواهند کرد و پس از آن وقت وفاتشان خواهد رسید. حال پس از وفات لازم است که اولین مهدی از 12 مهدی گفته شده در حدیث وصیت، امامت را به دست بگیرد اگر که درست باشد …
منبع:
[1] الغیبة، شیخ طوسی، 1411 ق، ص150