غاشیه نام سوره‌ای از سوره‌های جزء سی‌ام قرآن کریم است. این نام که از آیه اول این سوره گرفته شده است، یکی از نام‌های روز قیامت است و به معنای پوشاننده است و مقصود از آن، واقعه قیامت است که جملگی خلایق را تحت پوشش قرار می‌دهد. این سوره 26 آیه کوتاه اما پر محتوا دارد و در شهر مکه بر پیامبر (ص) نازل گردیده است. در سوره غاشیه نیز همانند دیگر سوره‌های مکی به احوال انسان‌های بهشتی و جهنمی در روز جزا پرداخته شده است و مشرکان انذار و افراد مومن بشارت داده شدند. در ادامه و برای اشاره به بحث مهم توحید و یگانگی حق تعالی و اشاره به توانایی او برای خلقت دوباره آدمیان در روز قیامت، آیات قدرت پروردگار در خلقت آسمان، زمین و بعضی از جانواران (شتر) بیان شد و در آخر به رسول الله (ص) فرمان داده می‌شود تا همیشه به مردم تذکر داده و آنان را ارشاد نماید.
آیات 25 و 26 سوره
إِنَّ إِلَینَا إِیابَهُمْ ﴿۲۵﴾ ثُمَّ إِنَّ عَلَینَا حِسَابَهُم ﴿۲۶﴾
تفسیر آیات آخر سوره غاشیه
و خداوند در انتهای این سوره که در آن به سه اصل اساسی دین مبین اسلام یعنی معاد، توحید و نبوت اشاره کرده است، می‌فرماید: قطعا بازگشت آن‌ها به سوی ما می‌باشد. سپس در ادامه می‌افزاید: سپس همانا (قطعا) حساب آنان بر ما است.
این امر نوعی دلداری دادن به حضرت محمد (ص) و تسلی خاطر او می‌باشد که در برابر عناد و لجاجت این قوم ناراحت نشده و دلسرد نگردد و به کار خویش که هدایت مردم به سوی الله تعالی است ادامه دهد. همچنین این سخن تهدیدی برای تمامی کافران لجباز است که آگاه باشند، همانا حساب آنان در نهایت با خداوند است.
بدین صورت سوره مبارکه غاشیه که از موضوع قیامت آغاز گردید در نهایت به همان مسئله ختم شد و در اثناء آن نیز به دو اصل توحید و نبوت که پایه‌های معاد به شمار می‌روند، اشاره شد. همچنین در آیات نخستین سوره قسمتی از کیفر سخت و سنگین مجرمان و در ادامه بخشی از اجر روح پرور مومنین ذکر شد. علاوه بر این‌ها اختیار انتخاب مسیر به انسان‌ها واگذار شده و در عین حال هشدار داده شد که بازگشت همه به سوی حق تعالی است و حسابشان با او خواهد بود. در این سوره آشکارا بیان شد که پیغمبر خاتم (ص) مأمور ابلاغ رسالت است و در مقابل کفر انسان‌ها، خطای آنان و معصیتشان مسئول نیست و در واقع وظیفه تمامی مبلغان طریق حق این چنین است.
- سوره غاشیه -حامد شاکر نژاد