نوح علیه السلام یکی از پیامبران بزرگ الهی است که سرگذشت قوم او در قرآن کریم بیان شده است و نام او بالغ بر چهل بار و در سوره های مختلف آمده است. حضرت نوح (ع) را میتوان جزو پیامبرانی برشمرد که علاوه بر داشتن شریعت به خصوص، دارای مصحف و کتابی نیز بوده است. بخش اول سرگذشت قوم حضرت نوح (ع) در مطلب « داستان حضرت نوح علیه السلام» آورده شده است. در این مطلب به ادامه سرگذشت این قوم و عذابی که بر سر آنان نازل شده است، خواهیم پرداخت.
در بخش اول تا آنجا گفته شد که حضرت نوح برای دعوت مردم به یکتا پرستی از هیچ مجاهدت و تلاشی دریغ نکرد و بیش از 900 سال به صورت شبانه روزی در مقابل آزار و اذیت های آن ها صبر کرد و تمام راه ها را برای هدایت آن ها امتحان نمود، اما تنها گروه اندکی از مردم به آئین و شریعت نوح در آمدند. صبر و تحمل نوح علیه السلام پس از قرن ها تلاش به سر آمد و قوم خود را نفرین کرد و از خدای خود خواست تا از کافران و افراد گمراه احدی را بر این کره خاکی باقی نگذارد.
امر به ساختن کشتی توسط نوح علیه السلام
خداوند متعال پس از شنیدن دعای حضرت نوح، آن را اجابت کرد. او به نوح اینگونه فرمود که جز این گروهی که به تو ایمان آورده اند، هیچ کس دیگری ایمان نخواهد آورد و موحد نخواهد شد، از انکار شدن توسط کافران بیمناک نباش و از آزارهایشان ناراحت و اندوهگین مشو، چون که به زودی تمام آن ها به امر و اراده خدا غرق خواهند شد.
سپس به نوح امر کرد تا کِشتی بزرگی بسازد تا به وسیله این کشتی گروه اندکی که ایمان آورده بودند از غرق شدن نجات پیدا کنند. نوح علیه السلام ساخت کِشتی را شروع کرد. این کار باعث تعجب کافران شده بود زیرا کسی که تا دیروز از هیچ عملی برای هدایت آن ها فروگذار نکرده بود و در برابر تمسخر و استهزاء آن ها تاب آورده بود، حال به صورت کاملا ناگهانی به نجاری روی آورده و وقت خود را صرف این کار می کرد.
قوم نوح (ع) دست از تمسخر بر نداشته و هرگاه از کنار او که مشغول ساخت کشتی بود می گذشتند، مسخره اش می کردند و به او می خندیدند. اما حضرت نوح از تمسخر آنان خم به ابرو نیاورده و می گفت: درست است که هم اکنون شما من و گروهی که به خدا ایمان آورده اند را به سُخره می گیرید اما به زودی شما نیز توسط ما مسخره خواهید شد، من باور دارم که پروردگار عالمیان شما را به عذابی دردناک دچار خواهد کرد و شما به زودی متوجه خواهید شد، آن که در این دنیا عذاب الهی گریبانش را خواهد گرفت، در این دنیا خوار شده و در آخرت نیز در عذاب الهی جاودانه خواهد ماند.
نوح علیه السلام بعد از دویست سال، ساخت کِشتی غول پیکر و بزرگ خود را به پایان رساند. پس از آن از جانب خدا به او وحی آمد که به زبان سریانی اعلام کن تا تمام حیواناتی که در جهان وجود دارند به نزد تو بیایند و از هر نوع جفتی را سوار بر کِشتی کن تا پس از برطرف شدن عذاب در زمین تکثیر گردند و منقرض نشوند، همچنین از میان تمام افرادی که به تو ایمان آورده اند و خانواده و نزدیکان، همسر و یکی از پسرانت را نمی توانی همراه با خود سوار بر کِشتی کنی زیرا آنان از جمله کافران میباشند.
زمان نزول عذاب الهی رسید، نوح نبی همانگونه که خداوند دستور داده بود، جانوران را به صورت جفت سوار بر کِشتی کرد و به افراد موحد و یکتا پرست دستور داد تا با یاد و نام خدا سوار بر کِشتی شوند و در هنگام حرکت و توقف کشتی نیز نام خداوند متعال را بر زبان آورند.
سرگذشت دردناک و عبرت آموز قوم نوح و فرزند ناخلف او
پس از اینکه تمام کسانی که برای آن ها مقدر شده بود، زنده بمانند سوار بر کِشتی شدند، محبت پدری نوح نبی را وا داشت تا دوباره برای نجات فرزند خویش تلاش کند، او به نزد فرزندش رفت و گفت که پسرم با ما سوار بر این کِشتی شو تا غرق نشوی، به خداوند کفر نورز و دین او را انکار نکن.
این سخنان نوح علیه السلام تاثیری بر فرزند ناخلف او نداشت و فرزندش به گمان آنکه قرار است یک سری اتفاقات طبیعی رخ دهد از رفتن با پدر خودداری کرد و گفت من به کوهی که به آن آب نخواهد رسید پناه خواهم برد و غرق نخواهم شد. نوح به پسر خود اصرار می کرد اما پسر او همچنان از قبول حرف پدر امتناع می کرد، در نهایت، امتناع ورزیدن پسر نوح سبب نابودی و هلاک او شد.
آب به امر الهی کم کم بالا آمده و از گوشه و کنار زمین آب شروع به جوشیدن کرد و ابرها به امر خدا شروع به باریدن کردند، آب تمام جهان را فرا گرفت و هیچ کافری بر زمین باقی نماند و تمام آنان به هلاکت رسیدند. زمانی که عذاب الهی به پایان رسید خداوند به آسمان دستور داد که دیگر نبارد و به زمین امر کرد تا آب ها را در خود فرو برد. بلافاصله پس از این امر آب ها به داخل زمین فرو رفتند و کِشتی حضرت نوح بر روی کوه جودی (بر فراز کوه پس از پهلو گرفتن و اسکان مومنان مسجدی برای عبادت خدا و به دستور نوح ساخته شد) پهلو گرفت. پس از لنگر گرفتن کِشتی و نمایان شدن خشکی افرادی که ایمان آورده بودند و حضرت نوح و خاندان او از کِشتی پیاده شده و به آبادانی، ساختن خانه و امرار معاش پرداختند و نسل بشر از طریق سه فرزند نوح علیه السلام ادامه یافت.
- تلاوت ترتیل آیه 24 سوره نوح – محمد جبریل
وَقَدْ أَضَلُّوا كَثِيرًا ۖ وَلَا تَزِدِ الظَّالِمِينَ إِلَّا ضَلَالًا
و آنها گروه بسیاری را گمراه کردند! خداوندا، ظالمان را جز ضلالت میفزا!»