حافظ قرآن کریم چه وظایفی را بر عهده دارد

موهبت حفظ آیات قرآن نعمت بزرگ و عظیمی است که می بایست قدر دان آن بود و آن را وسیله ای برای تقرب بیشتر به خداوند متعال و پیمودن راه رسیدن به سعادت اخروی دانست. در حقیقت قرآن کریم خود کتاب هدایت است و غایت نهایی آن هدایت انسان ها به سمت سعادت، رشد و کمال است و کسی که آن را حفظ می کند باید در جهتی قرار بگیرد که به هر آنچه که در آن ذکر شده است عمل نماید و آن را وسیله و ابزاری برای رسیدن به سود و منفعت دنیایی نداند. همچنین انتظار افراد جامعه اسلامی از حافظ قرآن بیشتر از دیگران است و او با عمل و رفتار خود می تواند در جهت جذب افراد به دین و قرآن عمل کند. در این مطلب برخی از وظایفی را که یک حافظ قرآن بر عهده دارد را برای شما قرار داده ایم.

 

• حافظ قرآن کریم می بایست تواضع و فروتنی داشته باشد. در واقع پس از پایان حفظ، احتمال اینکه فرد به خاطر توفیقی که خداوند نصیب او کرده است دچار عُجب و غرور گردد و با دیگران با تکبر رفتار نماید، وجود دارد که این امر در آموزه های دینی ما کاملا نهی شده است همانطور که در سخنی از امام جعفر صادق (ع) آمده است: ای حافظ (حامل) قرآن به وسیله قرآن کریم در مقابل مردم متواضع باش تا خداوند تو را عزیز گرداند و به وسیله آن تکبر و فخر فروشی مکن زیرا خداوند تو را خوار خواهد کرد.
• همانطور که در ابتدا مطلب به آن اشاره شد قرآن کریم کتاب هدایت و رهنمون ساختن انسان ها به سمت و سوی سعادت، کامیابی و کمال است. لذا مهم ترین هدفی که یک حافظ قرآن در مسیر حفظ آن باید داشته باشد عمل به آموزه های آن است. به وفور شنیده اید که علمی که به آن عمل نشود سودمند نخواهد بود همانطور که در آیه 5 سوره جمعه خداوند در توصیف افرادی که عالم به تورات هستند اما بدان عمل نمی نمایند فرموده است که آنان شبیه به حیوان دراز گوشی هستند که تنها باری را بر پشت تو خود می کشد (هیچ بهره و نفعی از آن نمی برد).

همچنین در آیه دوم سوره مبارکه صف خداوند فرموده است: چرا می گویید آن چه را که به آن عمل نمی کنید.

پس با توجه به آیات ذکر شده حافظ قرآن کریم ملزم است که به آنچه حفظ نموده است تا حد امکان عمل نماید.

• از دیگر وظایف و مسئولیت هایی که یک حافظ قرآن بر عهده دارد، تلاش برای تثبیت آن بخش از قرآن است که حفظ نموده است. برخی از علما و فقها تثبیت و نگهداری آیات قرآنی در ذهن را واجب دانسته اند. در حقیقت حفظ قرآن کریم واجب نیست اما اگر که شخصی اقدام به حفظ آن کند می بایست در تثبیت و استحکام آن کوشا باشد و سعی نماید که آن را فراموش نکند (در مطلب روش های مرور آیات قرآن راهکارهایی برای تثبیت محفوظات قرآنی ارائه شده اند).

از امام صادق (ع) نقل شده است: هر فردی که سوره ای از قرآن کریم را فراموش نماید آن سوره در بهشت به صورتی زیبا و در جایگاهی والا در برابر آن شخص نمایان می گردد. زمانی که آن را می بیند می گوید تو که هستی که چنین زیبایی؟ کاش برای من بودی. پس سوره می گوید: من را نمی شناسی؟ من فلان سوره هستم، اگر که مرا فراموش نمی کردی تو را به چنین جایگاهی می رساندم [1].

• شخصی که قرآن مجید را حفظ کرده است باید مدت زمان مشخصی از شبانه روز را برای تکرار محفوظات خود مشخص کند و از اختصاص تمام وقت خود به امور دنیوی بپرهیزد. البته این سخن بدان معنا نیست که حافظ قرآن به طور کلی از امور دنیایی، زندگی مادی و کار و تلاش دست بکشد و تنها به حفظ قرآن و مرور و تثبیت آن بپردازد بلکه به این معنی است که از کارهایی که تشویش ذهنی بسیاری را به همراه دارند دوری نماید.

• علاوه بر وظایفی که ذکر شدند حافظ قرآن باید به این نکته توجه کند که اگر چه او می تواند قرآن را از حفظ و بدون نگاه کردن به آیات قرآنی بخواند اما بهتر است که زمانی را نیز به تلاوت قرآن از روی کتاب آسمانی اختصاص دهد. حافظ قرآن با این کار علاوه بر اینکه خود را از پاداش نگاه به آیات قرآن محروم نساخته است می تواند به نقاط ضعف خود در حفظ و درست بودن محفوظات قرآنی خود پی ببرد.

منابع:

[1] کلینی، محمد بن یعقوب، اصول کافی، ج 2، ص 607

منبع: سایت موسسه معراج النبی

 

• تلاوت ترتیل آیه 2 سوره صف – استاد مصطفی اسماعیل