در مطلب قبلی با عنوان «وظایف منتظران ظهور به زبان میرزا تقی اصفهانی- بخش اول» به تعدادی از وظایف انسانهای منتظر در عصر غیبت امام مهدی (عج) با استناد به کتاب دو جلدی «وظیفة الانام فی زمن غیبة الامام» پرداخته شد، حال و در ادامه آن مطلب به برخی دیگر از این وظایف که برگرفته از احادیث و روایات معتبر مهدوی میباشند، در جهت ایجاد معرفت و شناخت در حوزه مهدویت و آماده سازی بستر ظهور حضرت حجت ارواحنا له الفداء پرداخته خواهد شد. امید است که شخص منتظر با شناخت وظایف و عمل به آنها در این دوران در مسیر درست قدم گذاشته و گرفتار فتنههای پی در پی و مدعیان دروغین نگردد.
وظایف منتظران ظهور امام زمان (عج)
- عالمان و اندیشمندان علم خویش را آشکار سازند و آنان را که در جهالت به سر برده و به شبهاتی که از سوی مخالفین اشاعه شدهاند گرفتار آمدند را راهنمایی نمایند تا گمراه نگردند و آنان را از حیرتی که به آن دچار شدهاند نجات دهند. این امر بر علما امری واجب است.
شخصی به نام معاویه بن عمار نقل میکند که به امام صادق (ع) گفتم: شخصی که احادیث شما را روایت میکند و آنها را بین مردم منتشر میسازد و با آنها دلهایشان و دلهای شیعیانتان را محکم میکند و شخصی از شیعیانتان که به عبادت مشغول است و روای حدیث نیست، کدامیک بهتر است؟ حضرت فرمود: راوی حدیث ما که به سبب آن قلوب شیعبانمان را محکم میسازد برتر از هزار شخص عبادت کننده است.
بر اساس این حدیث و احادیثی که در این باب آمدهاند مشخص میشود که هر عالمی میبایست به ویژه در این دوران که احتمال ورود بدعت در دین وجود دارد، به اندازهای که میتواند علم خویش را ظاهر نموده و به دیگران بیاموزد.
- تلاش و کوشش در جهت ادا کردن حقوق امام زمان (عج) به قدر استطاعت و کوتاهی نکردن در خدمتگزاری به ایشان
در «بحار الانوار[1]» از امام صادق (ع) روایت شده که از ایشان سوال شد که آیا قائم (عج) متولد شده است؟ ایشان جواب دادند: نه، اگر که دوران او بودم تمام ایام عمرم را به ایشان خدمت میکردم.
هنگامی که امام صادق این چنین فرمودهاند آیا لازم نیست شخصی که خویش را منتظر میداند، حال و در این دوران روزهای خویش را به خدمت به امام زمان (عج) بگذراند و یا اگر که نمیتواند لااقل باعث ناراحتی امام خود نشود!
- در آغاز دعا و طلب حاجت ابتدا از خداوند تعجیل در ظهور امام خواسته شود.
در ادعیه و احادیثی این امر بیان شده و به آن سفارش شده است که دعای عرفه امام سجاد علیه السلام در صحیفه سجادیه یکی از آنها می باشد. ناگفته نماند که هشتاد فایده از فواید دنیوی و اخروی نیز به چنین دعایی (دعا در جهت تعجیل در فرج صاحب الامر (ص)) مترتب است.
- اظهار محبت و دوستی به امام مهدی (عج)
از حضرت محمد (ص) در کتاب «غایة المرام[2]» نقل شده که فرمودند: در شب معراج از سوی حق تعالی ندا آمد که آیا میخواهی اولیا خود را ببینی؟
من نیز «بلی» گفتم.
سپس ندا آمد (خداوند گفت): جلوتر برو (به رو به رو نظر کن). جلوتر رفتم و رو به روی خویش علی بن ابی طالب، حسن، حسین، علی بن حسین، محمد بن علی، جعفر بن محمد، موسی بن جعفر، علی بن موسی، محمد بن علی، علی بن محمد، حسن بن علی و حجت قائم را دیدم که همچون ستارهای در میانشان میدرخشید (اشباح دوازده امام برای ایشان آشکار شد). پس عرض کردم: پروردگارا اینها که هستند؟خداوند فرمود: اینان ائمه حق هستند و آن قائم است که حلالم را حلال نموده و حرامم را حرام میکند و از دشمنان من انتقام میگیرد. ای محمد! او را دوست بدار که من دوستش دارم و آنکه را که دوستش دارد را نیز دوست دارم.
- دعا برای یاران و خدمتگزاران حضرت و لعن دشمنان او
- بالا بردن صدا در هنگام دعا کردن برای او به ویژه در مجالس و انجمنهای عام.
انجام این امر بزرگ داشت شعائر الهی است و مستحب بودن ان در دعای چون دعای ندبه بیان شده است.
علاوه بر این شش مورد میتوان به وظایفی چون حج کردن به نیابت از حضرت، فرستادن درود و سلام بر یاری کنندگان ایشان، تجدید عهد و بیعت روزانه با حضرت (قرائت دعای عهد سفارش شده است) اشاره کرد.
منابع:
[1]بحار الانوار، ج51، ص148
[2] غایه المرام، ج اول، ص42