سوره بروج هشتاد و پنجمین سوره قرآن کریم بر اساس ترتیب کنونی سوره‌ها است. این سوره در جزء سی قرآن قرار دارد و نام آن برگرفته از کلمه بروج در آیه نخست این سوره است. این سوره از سوره‌های مکی به شمار می‌رود و به عنوان یکی از مفصلات قرآن متشکل از 22 آیه کوتاه است. این سوره به عنوان بیست و هفتمین سوره بر اساس نزول، پس از سوره شمس بر پیامبر رحمت و مهربانی نازل گردید که زمان آن میان هجرت مسلمانان به سرزمین حبشه و اسراء پیامبر (ص) گفته شده است.
محتوای سوره بروج
این سوره با قسم به آسمان و روز جزا و تاکید کردن بر وقوع این واقعه (حتمی بودن آن) شروع می‌شود. سپس به سرگذشت اصحاب اخدود به عنوان نمادی از یک قوم ستمگر اشاره می‌گردد. این قوم مومنین را تنها به جهت ایمانشان به خدای متعال در گودال‌هایی که مملو از آتش فروزان بودند با قساوت تمام انداخته و می‌سوزاندند. خداوند با بیانی صریح آنان را ناظر و شاهد بر عمل بد خود معرفی کرده و برای آنان که زنان و مردان مومن را آزار داده و پس از آن توبه نکرده‌اند عذاب جهنم را وعده داده است. خدای متعال پس از این بیان، به جزائی که برای اهل ایمان در نظر گرفته اشاره می‌کند و برخی از ویژگی‌ها و افعال خویش را بر می‌شمارد.
در ادامه این مباحث خدای متعال به فرعون و قوم ثمود و ناکامی‌شان در این دنیا می‌پردازد و با اشاره به احاطه علمی به اعمال و نیات انسان‌ها از عظمت قرآن سخن می‌گوید.
فضائل و آثار سوره
در ارتباط با فضیلت این سوره از رسول خدا (ص) و امامان معصوم علیه السلام احادیث زیر روایت شده‌اند.
- از پیامبر خدا (ص) نقل گردیده که فرمودند: هر که سوره مبارکه بروج را تلاوت نماید ده برابر روزهای جمعه و روزهای عرفه‌ای که درک نموده است به او اجر و پاداش داده خواهدشد[1]. علاوه بر این در بحارالانوار مجلسی آمده است که حضرت رسول (ص) بر قرائت این سوره در نمازهای یومیه توصیه نموده است[2].
- ار امام صادق (ع) نیز روایت شده که فرمودند: هر که سوره بروج را در نمازهای واجب خویش قرائت کند در روز محشر و موقف‌هایی که پیش رو خواهد داشت همراه با انبیاء، رسولان و افراد صالح خواهد بود چرا که سوره مبارکه بروج سوره پیغمبران است[3]
صوت سوره- استاد پرهیزکار
منابع:
[1] مجمع البیان، 1390ش، ج10، ص310
[2] بحارالانوار، ج89، ص321
[3] ثواب الاعمال، 1383 ش، ص122