در این مطلب از مطالب احادیث موضوعی به بوسیدن در احادیث و روایت‌های نقل شده از بزرگان دین خواهیم پرداخت. بوسیدن شخص نامحرم در دین اسلام حرام است و بوسیدن محارم به جز همسر زمانی جایز خواهد بود که از روی شهوت نباشد اما بوسیدن همسر از روی شهوت مانعی ندارد اگر چه برخی اوقات ممکن است مکروه و یا حرام باشد. اما به طور کلی به بوسیدن والدین، فرزندان، دوستان و همسر به جهت ایجاد محبت و ابراز دوستی سفارش شده است.
بوسیدن در کلام حضرت رسول (ص)
- إذا قَبَّلَ أحَدُكُم ذاتَ مَحرَمٍ قد حاضَت ـ اُختَهُ أو عَمَّتَهُ أو خالَتَهُ،فَلْيُقَبِّلْ بينَ عَينَيها و رَأسَها و لْيَكُفَّ عن خَدِّها و عن فِيها [1]
اگر که فردی از شما بخواهد زن مَحرمی که به سن قاعدگی (پریود شدن) رسیده باشد را ببوسد همچون خواهرش، یا عمه‌اش یا خاله‌اش را، پس پیشانی او (میان دو چشمش) و سرش را ببوسد و از بوسه زدن بر صورت و دهان او خودداری نماید.
- لَقيتُ النَّبي صلى الله عليه و آله ، فَسَلَّمْتُ عَلَيْهِ، فَغَمَزَ يَدى و قالَ : غَمزُ الرجُلِ يَدَ أخيهِ قُبلَتُهُ [2]
جابر روایت می‌کند که رسول خدا (ص) را ملاقات نمودم و به ایشان سلام کردم، پس دست مرا فشرد و فرمود: این‌که مردی دست برادرش را بفشارد همان بوسیدن اوست (فشردن دست در هنگام سلام به منزله بوسیدن است).
بوسیدن در کلام امامان بزرگوار (ع)
امام علی (ع)
- قُبلَةُ الوَلَدِ رَحمَةٌ، و قُبلَةُ المرأةِ شَهوَةٌ، و قُبلَةُ الوالِدَينِ عِبادَةٌ، و قُبلَةُ الرجُلِ أخاهُ دِينٌ [3]
بوسیدن فرزند رحمت (مهر و محبت) است و بوسیدن همسر شهوت است و بوسیدن والدین عبادت است و بوسیدن برادر (برادر ایمانی) دِین می‌باشد.
امام محمد باقر (ع)
- نَهى رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله عن المُكاعَمَةِ و المُكامَعَةِ، فالمُكاعَمَةُ ، أن يَلثِمَ الرجُلُ الرجُلَ، و المُكامَعَةُ ، أن يُضاجِعَهُ و لا يكونَ بينَهُما ثَوبٌ مِن غيرِ ضَرورَةٍ [4]
جابر انصاری روایت می‌کند که پیامبر خدا (ص) از مکاعمه و مکامعه نهی نمودند. مکاعمه آن است که مرد، مرد را ببوسد و مکامعه آن است که مرد بی هیچ ضرورتی با مرد دیگر همبستر گردد در حالی که میان آنان جامه‌ای نیست.
امام جعفر صادق (ع)
- ليسَ القُبلَةُ علَى الفَمِ، إلاّ للزَّوجةِ و الوَلَدِ الصَّغيرِ [5]
بوسه زدن بر دهان روا نمیباشد جز برای همسر و فرزند صفیر و خردسال.
- إنَّ لَكُم لَنُورا تُعرَفُونَ بهِ في الدنيا حتّى أنَّ أحدَكُم إذا لَقِيَ أخاهُ ، قَبَّلَهُ في مَوضِعِ النُّورِ مِن جَبهَتِهِ [6]
امام صادق علیه السلام فرموده‌اند: همانا برای شما نوری است که توسط آن در دنیا شناخته می‌شوید و هر زمان که یکی از شما برادر خود را ملاقات نمود، مکان نور را که در پیشانی اوست، بوسه زند.
- لَمّا تَناوَلَ عليُّ بنُ مَزيَدٍ صاحِبُ السّابِريِّ يَدَهُ فَقَبَّلَها: أمَا إنّها لا تَصلَحُ ، إلاّ لِنَبيٍّ أو وَصِيِّ نَبيٍّ [7]
آن هنگام که علی بن مزید ابریشم فروش دست حضرت را گرفت و بر آن بوسه زد، فرمود: آگاه باش که این عمل (بوسه بر دست زدن) درست نمیباشد، مگر نسبت به پیغمبری یا وصی پیامبری.
- لا يُقَبَّلُ رَأسُ أحَدٍ و لا يَدُهُ، إلاّ يدَ رسولِ اللّهِ صلى الله عليه و آله أو مَن اُرِيدَ بهِ رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله [8]
سر و دست هیچ شخصی را نباید بوسه زد، جز پیامبر خدا (ص) یا فردی که از او رسول الله (ص) قصد شود.
منابع:
[1] النوادر للراوندي : ۱۳۶/۱۷۹
[2] بحار الأنوار : ۷۶/۲۳/۱۰
[3] مكارم الأخلاق : 1/475/1632
[4] معاني الأخبار : ۳۰۰/۱
[5] الكافي : ۲/۱۸۶/۶
[6] الكافي : ۲/۱۸۵/۱
[7] الكافي : ۲/۱۸۵/۳
[8] الكافي : ۲/۱۸۵/۲