سرانجام و نهایت فرعون و فرعونیان

درباره زندگی پر حادثه موسی (ع) بسیار سخن گفتیم و چندین مطلب را به دوره های مختلف زندگی ایشان که در قرآن کریم برای پند گرفتن انسان ها و با خبر شدن از سرانجام و عاقبت اقوام گذشته آمده اند اختصاص داده ایم [1]. در این مطلب قرار است به ادامه داستان قرآنی آغاز نبوت و رسالت موسی (ع) که از سرانجام و نهایت فرعون و فرعونیان در آن سخن گفته می شود بپردازیم.

پیروزی موسی (ع) بر ساحران و ایمان آوردن گروه های مختلف

در مطلب پیشین [2] تا آنجا گفته شد که اگر چه فرعون می خواست با حیله ای که در سر داشت و جمع کردن بهترین و عالم ترین جادوگران سرزمین مصر موسی (ع) و برادرش هارون را شکست دهد و خود پیروز میدان باشد و موسی را باطل نشان دهد اما به اذن و اراده ی خداوند متعال نه تنها موسی (ع) پیروز آن رقابت بود و تمامی وسایل جادوگران توسط عصای موسی (ع) که به قدرت پروردگار به مار تبدیل شده بود، بلعیده شدند بلکه ساحران و گروه های دیگری از مردم نیز با دیدن این رخداد عظیم به موسی علیه السلام و خداوند متعال ایمان آوردند.

ایمان به موسی (ع) باعث شد کشمکش ها و درگیری ها میان یاران او (سبطیان) و قبطی ها یا همان فرعونیان بالا بگیرد و فرعونیان شکایت این اوضاع را به فرمانروای خود فرعون کرده و او را ملامت کنند که چرا با این همه قدرت و نفوذی که دارد جلوی موسی (ع) و پیروان او نمی ایستد و اجازه می دهد که در زمین فساد کرده و فرعون و خدایانش را نپرستند. فرعون پس از شنیدن این سخنان به آن ها اطمینان داد که پسران آنان را خواهد کشت و زنانشان را برای بردگی زنده نگه می دارد.

ظلم و ستم فرعون بر پیروان موسی (ع)

فرعون وعده اش را عملی نمود و از هیچ گونه ظلم و ستمی در حق پیروان حضرت موسی (ع) کوتاهی نکرد و تمام توان خود را برای آزار آن ها به کار بست. در این اوضاع بنی اسرائیل نیز به موسی از وضع پیش آمده گِله کردند. حضرت به آن ها گفت: از خداوند یاری و مدد بخواهید و صبر و شکیبایی کنید که زمین مُلک خداوند است، آن را به هر یک از بندگان خود که بخواهد واگذار می کند و فرجام نیک برای افراد با تقوا است [3] …

اگر چه فرعون تمام توان خود را به کار گرفته بود تا از فعالیت های موسی (ع) ممانعت کند اما هیچ گاه به هدف خود نمی رسید و در مقابل موسی عاجز بود به همین دلیل با سران قوم خود نقشه ای مبنی بر اینکه موسی را به قتل برسانند کشید تا از این فساد رها گردند.

او به اطرافیان خود اینگونه گفت: که به من اجازه دهید تا او را بکشم، می ترسم که موسی آئین شما را تغییر دهد و یا در این سرزمین فساد کند، همانطور که او مشغول مشورت با اطرافیان و نقشه کشیدن برای قتل بود، مردی مومن و خدا ترس که از خاندان فرعون بود اما ایمان خود را پنهان کرده بود به شکلی درست و بدون آن که به دل خویش ترسی راه دهد از پیامبر خدا حمایت و دفاع کرد و به آن ها گفت: سزاوار و شایسته نمی باشد مردی را که می گوید رَب من خدا است به قتل برسانید به ویژه اینکه این مرد معجزه هایی برای اثبات گفتار و ادعای خویش ارائه کرده است.

نفرین موسی (ع) و فرود آمدن انواع بلاها بر فرعونیان

موسی علیه السلام اگر چه خود و پیروانش مورد ظلم و ستم فرعونیان قرار می گرفتند اما این امر باعث نمی شد که او از وظیفه ای که بر عهده دارد یعنی رسالت و هدایت مردم چشم پوشی کرده یا در انجام آن کوتاهی کند. او همیشه و در همه حال فرعونیان را به سمت و سوی خدا فرا می خواند اما دعوت او در آن ها اثر نمی نمود و بالعکس سبب می شد آن ها از سر لج و عناد، مومنان به خدا را بیشتر آزار دهند. حضرت موسی (ع) که این اوضاع را مشاهده نمود به درگاه خداوند عرضه کرد: خداوندا! تو فرعون و اطرافیان او را زینت و اموالی بسیار در حیات دنیا داده ای، پروردگارا! در نتیجه (بندگان تو را) از مسیر تو گمراه می کند! خداوندا! اموال آنان را نابود ساز و (به جرم گناهان آن ها) دل هایشان را سخت و سنگین نما، به صورتی که ایمان نیاورند تا عذاب دردناک را مشاهده کنند. خداوند به موسی فرمود: دعایتان را اجابت نمودم پس هر دو استوار و پا بر جا باشید و از راه و رسم کسانی که نمی دانند پیروی نکنید [4]. (سرانجام فرعون)

ادامه دارد …

منابع:

[1] شما می توانید برای مطالعه آن مطالب به بخش داستان های قرآنی سایت رفته و از آن جا به مطالب مورد نظر دسترسی داشته باشید.

[2] داستان قرآنی آغاز نبوت و رسالت حضرت موسی (ع) – بخش سوم

[3] سوره اعراف، آیه 128

[4] سوره یونس، آیات 88 و 89

• تلاوت ترتیل آیه 128 سوره اعراف – شیخ سعود شریم