در این مطلب از مطالب احادیث موضوعی به بوسیدن در احادیث و روایت‌های نقل شده از بزرگان دین خواهیم پرداخت. بوسیدن شخص نامحرم در دین اسلام حرام است و بوسیدن محارم به جز همسر زمانی جایز خواهد بود که از روی شهوت نباشد اما بوسیدن همسر از روی شهوت مانعی ندارد اگر چه برخی اوقات ممکن است مکروه و یا حرام باشد. اما به طور کلی به بوسیدن والدین، فرزندان، دوستان و همسر به جهت ایجاد محبت و ابراز دوستی سفارش شده است.
بوسیدن در کلام حضرت رسول (ص)
- إذا قَبَّلَ أحَدُکُم ذاتَ مَحرَمٍ قد حاضَت ـ اُختَهُ أو عَمَّتَهُ أو خالَتَهُ،فَلْیُقَبِّلْ بینَ عَینَیها و رَأسَها و لْیَکُفَّ عن خَدِّها و عن فِیها [۱]
اگر که فردی از شما بخواهد زن مَحرمی که به سن قاعدگی (پریود شدن) رسیده باشد را ببوسد همچون خواهرش، یا عمه‌اش یا خاله‌اش را، پس پیشانی او (میان دو چشمش) و سرش را ببوسد و از بوسه زدن بر صورت و دهان او خودداری نماید.
- لَقیتُ النَّبی صلى الله علیه و آله ، فَسَلَّمْتُ عَلَیْهِ، فَغَمَزَ یَدى و قالَ : غَمزُ الرجُلِ یَدَ أخیهِ قُبلَتُهُ [۲]
جابر روایت می‌کند که رسول خدا (ص) را ملاقات نمودم و به ایشان سلام کردم، پس دست مرا فشرد و فرمود: این‌که مردی دست برادرش را بفشارد همان بوسیدن اوست (فشردن دست در هنگام سلام به منزله بوسیدن است).
بوسیدن در کلام امامان بزرگوار (ع)
امام علی (ع)
- قُبلَهُ الوَلَدِ رَحمَهٌ، و قُبلَهُ المرأهِ شَهوَهٌ، و قُبلَهُ الوالِدَینِ عِبادَهٌ، و قُبلَهُ الرجُلِ أخاهُ دِینٌ [۳]
بوسیدن فرزند رحمت (مهر و محبت) است و بوسیدن همسر شهوت است و بوسیدن والدین عبادت است و بوسیدن برادر (برادر ایمانی) دِین می‌باشد.
امام محمد باقر (ع)
- نَهى رسولُ اللّه ِ صلى الله علیه و آله عن المُکاعَمَهِ و المُکامَعَهِ، فالمُکاعَمَهُ ، أن یَلثِمَ الرجُلُ الرجُلَ، و المُکامَعَهُ ، أن یُضاجِعَهُ و لا یکونَ بینَهُما ثَوبٌ مِن غیرِ ضَرورَهٍ [۴]
جابر انصاری روایت می‌کند که پیامبر خدا (ص) از مکاعمه و مکامعه نهی نمودند. مکاعمه آن است که مرد، مرد را ببوسد و مکامعه آن است که مرد بی هیچ ضرورتی با مرد دیگر همبستر گردد در حالی که میان آنان جامه‌ای نیست.
امام جعفر صادق (ع)
- لیسَ القُبلَهُ علَى الفَمِ، إلاّ للزَّوجهِ و الوَلَدِ الصَّغیرِ [۵]
بوسه زدن بر دهان روا نمیباشد جز برای همسر و فرزند صفیر و خردسال.
- إنَّ لَکُم لَنُورا تُعرَفُونَ بهِ فی الدنیا حتّى أنَّ أحدَکُم إذا لَقِیَ أخاهُ ، قَبَّلَهُ فی مَوضِعِ النُّورِ مِن جَبهَتِهِ [۶]
امام صادق علیه السلام فرموده‌اند: همانا برای شما نوری است که توسط آن در دنیا شناخته می‌شوید و هر زمان که یکی از شما برادر خود را ملاقات نمود، مکان نور را که در پیشانی اوست، بوسه زند.
- لَمّا تَناوَلَ علیُّ بنُ مَزیَدٍ صاحِبُ السّابِریِّ یَدَهُ فَقَبَّلَها: أمَا إنّها لا تَصلَحُ ، إلاّ لِنَبیٍّ أو وَصِیِّ نَبیٍّ [۷]
آن هنگام که علی بن مزید ابریشم فروش دست حضرت را گرفت و بر آن بوسه زد، فرمود: آگاه باش که این عمل (بوسه بر دست زدن) درست نمیباشد، مگر نسبت به پیغمبری یا وصی پیامبری.
- لا یُقَبَّلُ رَأسُ أحَدٍ و لا یَدُهُ، إلاّ یدَ رسولِ اللّهِ صلى الله علیه و آله أو مَن اُرِیدَ بهِ رسولُ اللّهِ صلى الله علیه و آله [۸]
سر و دست هیچ شخصی را نباید بوسه زد، جز پیامبر خدا (ص) یا فردی که از او رسول الله (ص) قصد شود.
منابع:
[۱] النوادر للراوندی : ۱۳۶/۱۷۹
[۲] بحار الأنوار : ۷۶/۲۳/۱۰
[۳] مکارم الأخلاق : ۱/۴۷۵/۱۶۳۲
[۴] معانی الأخبار : ۳۰۰/۱
[۵] الکافی : ۲/۱۸۶/۶
[۶] الکافی : ۲/۱۸۵/۱
[۷] الکافی : ۲/۱۸۵/۳
[۸] الکافی : ۲/۱۸۵/۲